Libster Award

Hej! piszę tego posta, ponieważ zostałam nominowana przez Marry Styles.,
Kochana Hadziówa ;D BARDZO DZIĘKUJĘ ;***


1. Jak macie naprawdę na imię?
Gabriela.,

2. Którego chłopaka z 1D lubicie najbardziej i dlaczego?
LOUISA- oczywiście ;D
Muszę przyznać, że nie lubiłam ich na początku. Myślałam, że są lalusiowaci i strasznie mnie denerwowali., Ale moja koleżanka wiecznie o nich paplała i nie dawała mi spokoju., Więc udawałam, że słucham żeby zrobić jej przyjemność. Najbardziej lubiłam na religii słuchać jej głupich opowiadań. Z czasem zaczęłam ich lubić i mnie to złościło. Więc śmiałam się z nich i drażniłam Hadziówę (poza tym chciałam być wierna Lodzi;**)
Ale niestety trafiło mnie nie wiem kiedy. Zaczęłam słuchać ich piosenek i aż trudno się przyznać uwielbiam ich słuchać., Najbardziej polubiłam Louisa.,


3. Co skłoniło Was do napisania bloga?
Hadzia., Nie dawała mi spokoju;D

4. Macie inne zainteresowania oprócz pisania?
hymmm... kocham śpiewać i rysować., ale najbardziej oglądać filmy.,


5. Jakaś ciekawostka o Was (w sensie coś niezwykłego co macie albo potraficie zrobić)?
Kochanego pieska- przykro mi Hadzia nie polubił cię
hahahaha XD

6. Byłyście kiedyś za granicą?
O tak...
Węgry, Słowacja

7. Ulubiony zespół oprócz 1D?
black eyed peas
coldplay
one republic

8. Macie jakieś gadżety z 1D?
Oddałam większej fance niż ja.,

9. Jak i kiedy wpadłyście na pomysł z założeniem bloga?
dokładnie to nie wiem kiedy, ale tak w listopadzie.,
Chciałam zrobić niespodziankę na urodziny mojej przyjaciółce.,

10. Od kiedy jesteście Directioners?
Nie sądzę, że jestem., Po prostu ich lubię i tyle ;)

11. Czy chciałybyście koncert 1D w Polsce?
O jak najbardziej i jest jedna osoba, którą zabrałabym ze sobą ;**

Ok. to tyle dzięki za nominację Buziolee;***8

Rozdział 4

-To jest Pola. Pola poznaj proszę moją siostrę Adrianę-
-Miło mi cię poznać-
-A więc to jest ta słynna Pola- uściskałam jej rękę.
-We własnej osobie.-
-Holly rodzice kazali cię pozdrowić- zwróciłam się do siostry
-O to miło-
-Powiedziałaś im o stłuczce?- spytała Jess. Wszystkie oczy zwróciły się w moją stronę, nawet babcia wyszła z kuchni.
-Nie, nie chciałam ich niepokoić- streściłam im nasz wypadek ze wszystkimi szczegółami. Nie pomijając nawet nieznajomego bruneta.
-Jak to możliwe, że się nie obudziłam?-
-Mnie też to zdziwiło-
-Szkoda, że nie widziałaś jak twoja siostra krzyczała na chłopaka- Jessica uśmiechnęła się szeroko.
-Eee nic takiego- sprostowałam
-Jak to, gdy tylko się pojawiłaś złagodniał. Zwracając mu uwagę zmieszał się jeszcze bardziej-
-Należało się-
-Nie wątpliwie-
-A jak wyglądał?- zaciekawiła się Pola
-Wysoki, szczupły o brązowych włosach i dużych oczach.- wyjaśniłam
-Ciekawe co miał na myśli mówiąc: Nie wiecie kim jestem- zastanowiła się Jessica
-Uważam, że chciał nas tylko nastraszyć-
-I udało mu się. Do tej pory się boję.-wzdrygnęła się Jess
-Holly obiecałam ci niespodziankę prawda?- Pola sięgnęła do torebki i wyjęła 4 karteczki.
-Nie mogę- siostra zaczęła piszczeć jak szalona -ja załatwiłaś bilety na koncert?-
-Mam swoje dojścia. Adriano czy chciałabyś pójść z nami? Oczywiście ciebie też zapraszam Jessica.-
-Koncert jaki koncert?- spytałam zdezorientowana
-Dziś na stadionie ma zagrać One Direction
- wyjaśniła Holly.
-One co?- zerknęłam na Jessice, ale ona też wydawała się zdziwiona.
-Nie słyszałaś o One Direction ?-spytała z oburzeniem Pola
-A powinnam?-
-Bez wątpienia- wtrąciła się Holly
-Nieważnie poznasz ich na koncercie. Przyjadę po was o 19-
-Wspaniale- siostra odprowadziła Polę do drzwi.
-Do zobaczenia- zawołałam za nimi.
Resztę dnia spędziłam w salonie. Przez jakiś czas opowiadałam przyjaciółce o Finie. Radząc się jak mam z nim postąpić.
-Jak jutro przyjedzie powiedz mu co czujesz.-
-A jak złamie mu serce i więcej się do mnie nie odezwie?- nie, nie może się tak stać. Jest dla mnie zbyt ważny bym mogła go stracić.
-Lepiej powiedzieć prawdę niż go okłamywać.-
-Spróbuję- obiecałam kładąc głowę na poduszce. Zachciało mi się spać i nie mogłam się temu oprzeć. Śniłam o nieznajomym brunecie. Przyznaję jest całkiem przystojny. Letnie słońce ogrzewało mu skórę, a lekki wietrzyk mierzwił mu boskie włosy. Dziwnie na mnie patrzył dlatego spuściłam wzrok.
-Dlaczego tak na mnie...-
-Wstawaj trzeba się zbierać.-poinformowała mnie Jess
-Już idę- mam tego dość za każdym razem ktoś mnie budzi. Posłusznie udałam się do łazienki, żeby się przygotować. Założyłam biały podkoszulek i pomarańczową koszulę w kratę. Czarne spodnie z wysokim stanem idealnie pasowały. Rozpuściłam włosy, które opadły mi na ramiona. Zadziwiające, ale całkiem przyzwoicie się ułożyły.
-To co jedziemy?- spytałam schodząc na dół.
-Ale się wystroiłaś-
Punktualnie o 19 pod dom zajechała Pola. Zapakowałyśmy się do wozu i ruszyłyśmy. Podróż trwała krótko i przyjemnie. Niestety na parkingu nie było miejsca, dlatego dziewczyna zaparowała obok pizzerii. Stadion był pełen po brzegi. Każdy krzyczał i podskakiwał. Nasze miejsca znajdowały się w 10 rzędzie. dokładnie na środku.
-Harry, Liam, Louis- wołały jakieś dziewczyny spod sceny.
Zapadła cisza. Muzycy w końcu wyszli na scenę.

Rozdział 3

Czy sny przepowiadają przyszłość.? Po części tak zważywszy na sytuacje, w której się znalazłam. Nie opadły jeszcze emocje, ale byłam już w stanie trzeźwo myśleć.
-Jessica sprawdź czy kierowcy Madzy nic się nie stało.- zaproponowałam. Dziewczyna posłałam mi blady uśmiech i wyszła z auta. Obserwowałam przebieg wydarzeń z wstrzymanym oddechem. Bałam się, żeby nic mu nie było. Jess zastukała w przyciemnianą szybę Po chwili z auta wyszedł wysoki brunet. Nie słyszałam co dokładnie mówi, ale z tonu jego głosu dało się wywnioskować, że jest zły i zdenerwowany. Strasznie krzyczał na moją koleżankę czego nie mogłam znieść. Pod wpływem adrenaliny, która jeszcze nie minęła wyszłam z samochodu i skierowałam się do nich krusząc po drodze rozbite szkło.
-Co ty sobie myślisz? Kto ci dał prawajadzy? Dzwonie na policje- krzyczał nieznajomy. -Przepraszam, a pan jak jechał?- wtrąciłam się. Dopiero teraz mnie zauważył. Wbił we mnie wzrok, który wytrzymałam. Przyjrzałam mu się dobrze. Miał niebieskie, duże oczy. Dobrze zbudowany i wysportowany. musiałam go speszyć bo przez chwilę się nie odzywał.
-Ja nie ściołem zakrętu- powiedział w końcu. Już nie krzyczał musiał się uspokoić.
-My też nie, a poza tym miałeś na liczniku zbliżoną prędkośc do naszej więc to nie jest tylko nasza wina.- teraz to ja krzyczałam -Nic ci się nie stało, a na aucie nie ma większych śladów stłuczki. Te zadrapania pokryje ubezpieczenie więc nie widzę powodu dla, którego trzeba wzywać policję.-
-Ty chyba nie wiesz kim ja jestem? Nie wolno się do mnie tak odzywać ja...-
-A guzik mnie obchodzi kim ty jesteś. Jeśli powiadomisz policję i zeznasz, że to nasza wina ja zaprzeczę i skieruję oskarżenia na ciebie- wpadłam w furię. Jak on śmie mi grozić -wtedy sprawy przybiorą gorszy obrót.- zapadła cisza teraz to ja wbiłam w niego wzrok. Nie wytrzymał go i spuścił głowę. Po chwili wsiadł do wozu i zapalił silnik.
-Nie było sprawy- oznajmił aroganckim głosem. Patrzyłam jak odjeżdża i zwróciłam się do Jess
-Co to było?-
-A ja wiem- oznajmiła kierując się do swojego auta.
-Jesteś w stanie jechać dalej?-
-Ade spokojnie dam radę- tym razem uśmiechnęła się szczerze.
-A ta mała ma dobrze. Największe zagrożenie w życiu, a ona śpi.-
-Może to i lepiej.-
Resztę drogi pokonałyśmy w dozwolonej prędkości. Pokierowałam Jessice do domu babci. Zajechałyśmy pod dom w południe.
-No i jesteśmy- powiedziała koleżanka gasząc silnik.
-Holly obudź się- co za ironia losu teraz to ja ją budzę.
-Wstawaj śpiochu- Jess pomagała mi budzić małą. Wypakowałam bagaże i skierowałam się do domu. Zapukałam w dębowe drzwi, a po chwili uchyliły się. W przejściu stała moja babcia.
-Adriano nareszcie jesteście- przytuliła mnie serdecznie i zwróciła do pozostałych.
-Holly, ale wyrosłaś, a kto to ta młoda dama?-
-Witam Pani Green jestem Jessica Roberts- mówiąc skłoniła się lekko. Babcia uśmiechnęła się szeroko.
-Zapraszam na obiad-
-Z przyjemnością-
Salonik był przestronny i wygodny. Ściany pomalowano na pomarańczowy kolor, a ciemne meble dopełniały całości. Na obiad podano nam rosół i frytki z rybą. Gdy dostrzegłam jedzenie uświadomiłam sobie, że nie spożyłam nawet śniadania. Jadłam, aż mi się uszy trzęsły. Po skończonym obiedzie przeniosłam się do pokoju gościnnego, w którym zostawiłam bagaże. Powinnam się rozpakować i zadzwonić do rodziny. Nie miałam dużo ciuchów więc poszło sprawnie. Rodzice ucieszyli się, że dojechałyśmy całe i zdrowe. Oczywiście nie wspomniałam im o naszej małej stłuczce. Dopiero by się zdenerwowali. Wspominając to zdarzenie przypomniał mi się wysoki brunet na którego naskoczyłam. Może nie powinnam tego robić?
- Ade zejdź na dół szybko- usłyszałam głos Holly
-Co się stała?- zbiegłam za schodów w mgnieniu oka. Na sofie siedziała Jessica i Holly. Do środka weszła jakaś nieznana mi dziewczyna.
_____________________________________________________________
Prychaj Hadziówa prychaj XD
Napisałam i ciesz się bo strasznie mi się nie chciało.,
Lodzia prześlij mi ten filmik z biologi i informatyki może na gg.,
I napisz jakie te zdjęcia chcesz do wywołania i ty Hadzia też.,
Buzioleee ;***

Rozdział 2

-Wstawaj obudź się.- ktoś próbował mnie obudzić. Otworzyłam w końcu oczy i rozejrzałam się dookoła. Naprzeciw mnie stała Holly. Strasznie się wystroiła. Gdzie ona się wybiera? I olśniło mnie. Przecież dzisiaj jedziemy do babci. Zerwałam się na równe nogi.
-Która godzina?- pytałam biorąc kosmetyczkę.
-Jest 8:10. Czemu jeszcze śpisz?- nie odpowiedziałam jej. Popędziłam do łazienki.Byłam zaspana i roztrzęsiona. przemyłam twarz zimną wodą i umyłam zęby. Przebrałam się i zaczesałam włosy w koński ogon. Schodząc na dół zniosłam bagaż. Włożyłam koturny i wyszłam do kuchni.
-Tato odwieziesz nas na przystanek?- spytałam, a raczej wysapała.
-Tak wsiadajcie już jedziemy- mówił szukając kluczyków. Zaburczała mi w brzuchu dlatego wzięłam jabłko i wyleciałam na zewnątrz. W samochodzie siedziała już Holly.
-Jedźmy-poinformowałam zapinając pas. Ruszyliśmy z piskiem opon. Przegryzając jabłko wyjęłam z torebki telefon. Jedno nie odebrane połączenie i 2 sms-y. Wszystkie od Finna.

Cześć co słychać? Pewnie zbierasz się już do wyjazdu.

Co do wczoraj to przepraszam, ale nie mogłem się powstrzymać. Mam nadzieję, że nie jesteś zła.

Już miałam mu odpisać gdy nagle zatrzymał się samochód. Wyjrzałam przez okno. Znajdowaliśmy się na przystanku.
-Zdążyliśmy. Jesteśmy nawet przed czasem- oznajmił tata -Macie tu pieniądze na wydatki i nie męczcie babci- wręczył mi plik banknotów.
-Ma się rozumieć.- zapewniłam go.
Jadąc autobusem zastanawiałam się co odpowiedzieć Finnowi. Nie jestem pewna czy dobrze zrobiłam odwzajemniając pocałunek. Może narobiłam mu złudnej nadziei? Nie będziemy razem. Zawsze zostanie tylko moim przyjacielem. Co do pocałunku był miły, ale nic więcej. Nie lubię jeździć autobusem, ale dzisiaj muszę wytrzymać. Oprócz nas dwoje w pojeździe były trzy osoby. Jechaliśmy już prawie godzinę. poczułam się zmęczona i oparłam głowę o ramie siostry. Szybko zasnęłam przenosząc się do krainy snów. Mój sen był dziwny. Ja i Holly jechałyśmy w autobusie gdy nagle wpadłyśmy w rów. Wszystkie szyby popękały, a kilka odłamków wbiło mi się w skórę. Zaczęłam krzyczeć i próbowałam się uwolnić. Spojrzałam na szesnastolatkę. Leżała cała we krwi. Nie oddychała. Byłam zrozpaczona. Torowałam sobie drogę i...
-Ade obudź się.- mówiła potrząsając mnie lekko Holly.
-Co jest znowu mnie budzisz?- spytałam nie otwierając oczu.
-Autobus staną z braku paliwa. Nie pojedzie dalej. Mają przysłać nowy.-
-No to musimy czekać.-odparła. Przewiesiłam torebkę przez ramie i ruszyłam w stronę wyjście.
-Gdzie idziesz?-
-Na zewnątrz. Muszę wyprostować nogi.-
-Zaczekaj idę z tobą-
Na zewnątrz panowała słoneczna pogoda. Ciepłe promienie słońca ogrzewały mi skórę.
-A tak na serio to po co jedziemy do Londynu?-
-Jak to po co? Odwiedzimy babcię- popatrzyłam na nią z ukosa -No doba kojarzysz Polę? Ma dla mnie niespodziankę i żeby ją otrzymać muszę stawić się osobiście.- wyjaśniła Holly.
-Nie wierzę i tylko dlatego ciągniesz mnie ze sobą?-
-Jak to nie chcesz spędzić miło wakacji?-
-Mówiąc miło masz na myśli jadzę zepsutym autobusem czekanie na kolejny złom?- Nie odpowiedziała. Byłam zła. Wyszłam zza autobus i machałam do samochodów.
-Co robisz?- spytała siostra podchodząc do mnie.
-Łapie stopa. Mam już dość tej puszki.-pokazałam na zepsuty pojazd. Za piątym razem auto się zatrzymało. W środku siedziała dziewczyna mniej więcej w moim wieku. Miała delikatne rysy twarzy i blond włosy.
-Jedziesz do Londynu?- zapytałam
-Tak-odparła
-Możemy się z tobą zabrać?- wskazałam na siostrę
-Pewnie. Lubię towarzystwo- Otworzyła drzwi dla pasażera i uśmiechnęła się szeroko. Sprawnie przełożyłam nasze bagaże i usiadłam obok niej z przodu, a Holly z tyłu.
-Jestem Adriana, a to jest Holly- podałam jej rękę.
-Ja jestem Jessica- uściskała mnie serdecznie.
-Dzięki, że nas wzięłaś.-
-Nie ma za co. Widzę, że posiedziałybyście sobie jeszcze na nowy autobus.-
-Z pewnością-
-A dlaczego jedziecie do stolicy?-
-W odwiedziny. Nasza babcia tam mieszka.- wyjaśniła Holly
-To miło z waszej strony- pochwaliła nas Jessica
-A ty?- spytałam zaciekawiona
-Londyn to tylko przystanek. Podczas wakacji chcę zwiedzić cały świat-wyjaśniła spoglądając na nawigację satelitarną.
-To powinnaś się zgadać z Finnem on też ma takie plany-
-Finnem?-
-Tak moim przyjacielem- Zerknęłam na Holly, ale już spała. Ona tez była zmęczona. Opowiedziałam Jess całą historię z Finnem. Wydaje mi się, że naprawdę ją to zainteresowała.
-I co teraz zrobisz?-
-Nic. Chcę się z nim tylko przyjaźnić-
-A nie boisz się, że złamiesz mu serce?- Nie odpowiedziałam. Może faktycznie coś w tym było.
-Lubie go, ale tylko lubię. Nie mogę być z kimś kogo nie kocham-
-Fakt-
-To co chciałabyś spędzić trochę czasu ze słynnym Finem?-
-Jeśli jest tak fajny jak mówisz to czemu nie?-
Wyjęłam telefon i zadzwoniłam. Nie odebrał od razu. Dopiero po trzecim sygnale usłyszałam w słuchawce znajomy głos.
-No co tam? Już myślałem, że o mnie zapomniałaś-
-Miałam po drodze problemy techniczne, ale teraz jest ok.- zerknęłam na Jess -Mówiłeś,że przyda ci się towarzystwo w trakcie wycieczki.-
-Zmieniłaś zdanie?-
-Nie, ale mam kogoś na zastępstwo- gdy tylko to powiedziałam wyraźnie posmutniał.
-A kto to taki?-
-Jadę teraz z atrakcyjną dziewczyną o imieniu Jessica. Wyznała mi, że też chce zwiedzić cały świat.-
-A gdzie się możemy spotkać?-
-W Londynie pasuje?-
-Dobrze, ale będę dopiero jutro-
-To wspaniale nie pożałujesz-
-A co do nas to tak sobie pomyślałem...-
-Przykro mi muszę już kończyć. Pa-
-Do zobaczenie jutro- Rozłączyłam się w samą porę. Nie chciałam mówić mu prawdy i łamać serca przez telefon.
-Przyjedzie jutro do miasta. Mam nadzieję, że nie wyjedziesz wcześniej.-spojrzałam na nią.
-Nie, nie mogę się już doczekać.-
-Ile jeszcze będziemy jechać?-
-Jeśli dobrze pójdzie za jakieś pół godziny powinnyśmy być na miejscu.-
Pół godziny to nie tak dużo. Już mam dosyć tej podróży. Uchyliłam okno, bo zrobiło się duszno, a poza tym chciałam pooddychać ciepłym i suchym powietrzem.
-Za tym zakrętem jest Londyn- oznajmiła Jess wskazując palcem spory zakręt. Na drodze nikogo nie było. Dlatego Jessica przyśpieszyła. Miałyśmy na liczniku sporą prędkość, ale nie przeszkadzała mi to. Przecież za tym zakrętem był nasz cel. To chyba oczywiste, że chciałyśmy być tam jak najszybciej. Wchodząc w zakręt dziewczyna nie zwolniła. I to był duży błąd. Zza zakrętu pojawiła się czarna Mazda. Wszystko działo się z taką prędkością, że nie zauważyłam kto prowadził. By uchronić nas od zderzenia Jess skręciła w prawo. Zabrakło mi tchu. Ze strachu nie byłam w stanie nawet krzyczeć. Opatrzyłam ciało, czy nie doznało jakiegoś uszkodzenia i przeniosłam wzrok na Jessice. Ona też była cała. Gdy nasze oczy się spotkały dostrzegłam w nich taki sam strach jak mój,ale było coś jeszcze. Poczucie winy. W jednej chwili przypomniałam sobie sen z autobusu. Wypadek się zgadzał. O nie co z Holly?
Zerknęłam do tyłu. Nic jej nie było nawet się nie obudziła. Jak to możliwe? Nie ważne cieszę się, że jest cała.
________________________________________________________________________
Dzisiejszy rozdział dedykuję Lodzi.
Biedna wybiła kciuka na w-f i brutalnie spuchł-hahaha XD
Kochana Lodziu mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.,
O i nie zapominajmy o złośnicach i wiedźmach nie Hadzia.? Mam nadzieję, że wiesz o czym mówię.? ;D
Przy okazji założyłam nowego bloga. Błagam wchodźcie i komentujcie, bo dostanę pałę z informatyki http://przeznaczenie-i-moc.blogspot.com/
Do następnego razu.,
Buziole dla wszystkich;D

Rozdział 1

 Zimno i mokro. Niespełną godzinę temu mieliśmy opady gwałtownego deszczu, który przerwał słoneczną pogodę tak oczywistą dla tej pory roku. Właśnie dzisiaj zakończyłam swoją edukację w akademii św. Alberta. Od września zaczynam naukę w koledżu i z tej okazji zorganizowano ognisko pożegnalne dla wszystkich III klas. Usiadłam na ławce jak najbliżej ognia, gdyż nie lubię zimna. Na szczęście mieszkam w rejonie, gdzie rzadko pada deszcz. Obok mnie siedziała Alice. Przyjaźnimy się od kąt pamiętam. Pokręcona i zwariowana. Dookoła panował mrok. Jedyne światło padało z ogniska. Dzięki temu pozwoliłam sobie na dyskretną ocenę sytuacji. Po prawej stronie obok dużego drzewa stała niewielka grupka znajomych. Dochodzące z niej śmiechy świadczyły o dobrej zabawie rozmówców. Na przeciwległej ławce do mojej siedziały niezbyt lubiane przez wszystkich gaduły i plotkary, których oczywiście nie mogło zabraknąć na takiej imprezie. Jedna z nich ognisto czerwony rudzielec spoglądał właśnie w moją stronę. Byłam pewna, że obgadują teraz moje już nieco sprane czarne jeansy. Lubiłam je pomimo ich stanu. Podciągnęłam nogi pod brodę i wbiłam wzrok w palące się drewna. Dobrze, że był półmrok nikt nie zauważył moich czerwonych jak burak policzków. Z naszej klasy była garstka osób, a resztę stanowili uczniowie IIIa. Wiele osób nie znałam. Choćby nawet znajomych Fina, Których widzę po raz pierwszy. Wszyscy tego samego wzrostu i o ciemnych włosach.
-Spójrz Alek mi macha- uradowała się Alice. Kochała się w nim od pierwszej klasy.
-Odwdzięcz się tym samym- zaproponowałam. Jak powiedziałam tak zrobiła. Nieśmiało uśmiechając się przy tym. Musiało to poskutkować, bo szedł teraz w naszą stronę.
-O nie idzie tu. Co ja mam zrobić?-
-Bądź sobą-
-Nie umiem. Zawsze gdy go widzę miękną mi nogi i nie potrafię się odezwać.-
Nie zdążyłam jej odpowiedzieć, bo Alec stał już przed nami. Wysoki i dobrze zbudowany. Nic dziwnego, że Alice traciła dla niego głowę. Z uśmiechem na twarzy przejechał dłonią swoje kruczo czarne włosy. Myślę, że i jemu nie jest obojętna.
-Hej Alice, witaj Adriano- Zwrócił wzrok w moją stronę, a ja powitałam go skinięciem głowy. Zapadła niezręczna cisza więc szturchnęłam koleżankę łokciem, żeby się odezwała. Zrobiłam to tak zręcznie, że tylko ja to mogłam zauważyć. I poskutkowało.
-Witaj Alku- wypowiedziała jego imię z takim uwielbieniem, że aż się uśmiechną.
-Masz ochotę zatańczyć?- zaproponował. I znów ta cisza. Lekko wypchnęłam ją do przodu, a ona wpadła w jego ramiona. Zarumieniła się ze zmieszania, ale zgodziła na propozycję. Delikatnie ujął jej dłoń i poprowadził na parkiet.
-Dzięki- wyszeptała odwróciwszy się do mnie. W jej oczach ujrzałam podekscytowanie. W odpowiedzi puściłam jej oczko i w tym momencie zorientowałam się, że jestem sama.
-Ade jak dobrze, że cię widzę- krzyczał uśmiechnięty od ucha do ucha Finn idący w moim kierunku. Mój przyjaciel był lekko wstawiony, ale trzymał pion.
-Doprawdy, a o co chodzi?-
-Chcę z tobą porozmawiać-
-Dawaj- zaciekawiłam się.
-Co byś powiedziała na spędzenie ze mną wakacji?- urwał w oczekiwaniu na odpowiedź.
-A dokładniej?- nie wiedziałam o co mu chodzi.
-Wybieram się w podróż dookoła świata. Przyda mi się towarzystwo więc pomyślałem o tobie.- wyjaśnił. Wspomniałam wam już, że Finn jest okropnie bogaty? Jego rodzina ma sieć restauracji na całym świecie.
- Och, bardzo bym chciała, ale nie mogę.- odparłam. W jego oczach ujrzałam rozczarowanie.
-A co jest lepszego od zwiedzania świata?-
-Holly uparła się, że musi pojechać do babci do Londynu.-
-I...?-
-Rodzice nie chcą puścić jej samej i ja mam się nią opiekować- Poinformowali mnie o tym dziś rano. Jakim cudem 16 latka nie może pojechać do Londynu sama?
-Szkoda myślałem, że będziemy się obijać na plaży na Hawajach.-
-Nie dołuj mnie jeszcze bardziej.- było mi smutno o niczym tak nie marzyłam jak leżeć na plaży. Nawet zniosła bym jego towarzystwo.
-A kiedy wyjeżdżacie?- spytał upijając łyk piwa
-Jutro rano- Wstałam, żeby odszukać Alice w śród tłumu bawiących się dzieciaków. Wypatrzyłam ją na środku sceny. Miała promienny uśmiech na twarzy. Przypuszczałam, że świetnie się bawi. Nie chciałam jej tego psuć, ale muszę się pożegnać, bo nie zobaczymy się za szybko. Ruszyłam w ich kierunku. Nieoczekiwanie napotkałam opór na drodze. Finn złapał mnie za nadgarstek.
-Odprowadzić cię do domu?-
-Jasne tylko pożegnam się z Alice- puścił moją rękę, a ja pobiegłam na scenę. Trudno było się przebić przez zgrzane i przepocone ciała.
-Chcę się pożegnać, bo jutro jadę do Londynu i nie zobaczymy się w najbliższym czasie.- przytuliłam przyjaciółkę serdecznie.
-Ej odprowadzę cię.-poinformowała
-Nie, nie chcę przerywać wam zabawy, a poza tym Finn się zaoferował.-
-Dobrze. Daj znać jak będziesz na miejscu. I pisz do mnie często.- Teraz to ona mnie przytuliła.
-Do zobaczenia Alku- Pożegnałam się uprzejmie. W odpowiedzi posłał mi szeroki uśmiech. Im dalej od ogniska tym robiło się chłodniej. Drogę rozświetlał tylko księżyc w pełni. Szliśmy w milczeniu. Obawiałam się, że jest zły za odmowę w kwestii wycieczki. Ja też nie byłam szczęśliwa. Co jest grane? Rzadko kiedy Holly jeździła do babci, a teraz sama wyszła z taką propozycją. Co ta mała kombinuję? Może to ma związek z nową przyjaciółką. Mieszka w Londynie i uczęszcza tam do szkoły. Poznały się przez internet i od tamtej pory nie ma dnia, żeby ze sobą nie pisały. Czasem bywa to irytujące. Z rozmyślań wyrwał mnie głos Fina.
-Jesteśmy na miejscu.- Rozejrzałam się dookoła i dopiero teraz zauważyłam mój dom.
-Dzięki za odprowadzenie.- Uśmiechnęłam się najładniej jak umiałam i skierowałam się w stronę drzwi.
-Zaczekaj.-
-O co chodzi?-
-Muszę ci coś powiedzieć-
-Słucham- spoważniał i zbliżył się do mnie
-Chodzi o to, że ..., no wiesz ty ...- jąkał się
-Wyduś to z siebie- zażądałam. Nagle przyciągnął mnie do siebie i ujął moją twarz. Patrzył mi w oczy dłuższą chwilę. Ujrzałam w nich miłość i pożądanie. I stało się. Pocałował mnie subtelnie i delikatnie. Pocałunek był miły i słodki. Odwzajemniłam go. Odsunęłam się i spojrzałam mu w oczy, a potem biegiem dopadłam klamki. Zamykając drzwi dojrzałam uśmiech na twarzy mojego przyjaciela. Chyba nie mogę już go tak nazywać. Przecież przyjaciele się nie całują. Wchodząc po schodach zerknęłam za zegarek. Dochodziła 24.Postanowiłam wejść pod prysznic i nie myśleć o pocałunku. Dzisiejszy dzień był ciężki i należy mi się chwila relaksu. Na koniec zostało mycie włosów. Delikatnie wmasowałam odżywkę. Lecz największe trudności pojawiły się z rozczesaniem. Moje kasztanowe loki trudno ujarzmić. Dla ułatwienia splotłam je w warkocz. W pokoju panował mrok. Zapaliłam lampkę nocną, żeby nie pobudzić domowników. Z dębowej szafy wyjęłam torbę podróżną i zaczęłam ją rozsuwać. Stojąc przed komodą zastanawiałam się co należy wybrać. O ile pamiętam w Londynie jest chłodno i pada deszcz. Jak ja nienawidzę takiej pogody. Najlepiej będzie jeśli spakuję ciepłe swetry. Jednak i tak nie mogłam się powstrzymać przed włożeniem pary jeansowych spodenek. Większą część walizki stanowiły koszulę i bluzki. Na koniec zostało skompletowanie kosmetyczki. Poszło to o wiele sprawniej niż garderoba. Kładąc się spać nastawiłam budzik na 7.10. Byłam zmęczona i wyczerpana dlatego sen ogarnął mnie szybko.

Wprowadzenie i bohaterowie

Cześć!

Założyła bloga na prośbę mojej koleżanki Merry (no w końcu )

Nie wiem czy wam się spodoba ale warto sprawdzić. Opowiadanie jest krótkie i leniwie napisane-Hadzia przykro mi

A i pozdrawiam Zulcię.,

Ade to dziewczyna z małej rodziny. Ma młodszą siostrę Holly i najlepszego przyjaciela Fina. Jest niewysoka i szczupła. Ma kręcone loki i duże oczy. Poznajemy ją w trakcie ogniska pożegnalnego. Bardzo by chciała spędzić wakacje z rodziną, ale nie może musi jechać do Londynu. Wciągu tej zwariowanej podróży zakochuje się i popada w kłopoty.,

Jessica to dziewczyna o anielskiej urodzie. Przyjaźni się z Adrianą i jej siostrą. Czasem bywa nad opiekuńcza, ale zawsze pomocna. Przez całe wakacje podróżuje i zwiedza świat.,

Holly- siostra Ade. Ma 16 lat. Jest niska i szczupła. Miewa różne pomysły nie zawsze dobre.:) Nigdy się nie poddaje i walczy do końca. Pomaga siostrze w trudnych momentach jej życia. Czy i do niej uśmiechnie się szczęście.?

Pola- najlepsza przyjaciółka Holly. Miła i uczciwa. To za jej sprawą dziewczyny przyjeżdżają do Londynu. Co ona kombinuje.?

Magda- (bohaterka wzorowana na przyjaciółce Hadzi.,kocham CIĘ) dziewczyna Harrego. Zabawna i towarzyska. Polubiła Adrianę od razu. Zostały przyjaciółkami na śmierć i życie. Czy przeżyje dramat.? Czy będzie umiała się z tego podnieść.?

Finn-najlepszy przyjaciel Ade. Przystojny i cholernie bogaty. Lubi narzucać swoje poglądy i nie liczy się z innymi. Nie wiem jak Adriana to zrobiła, ale pod jej wpływem zmienia się i łagodnieje. Czy aby na pewno.?

Louis Tomlinson- dwudziestojednoletni chłopak, o brązowych włosach i niebieskich oczach. Mieszkaniec Londynu. Należy do popularnego boysbandu One Direction. Jest miły, sympatyczny, zabawny, szalony, obdarzony niezwykłym i słodkim głosem oraz poczuciem humoru. W te wakacje pozna dziewczynę, która nieźle namiesza mu w głowie...

Harry Styles- osiemnastoletni chłopak, o brązowych, kręconych włosach i zielonych oczach. Mieszka w stolicy Anglii, Londynie wraz z czwórką przyjaciół. Należy do popularnego na całym świecie zespołu One Direction, zarazem jest idolem miliona nastolatek. Jest zwariowany, szalony, miły, uśmiechnięty, przystojny, zabawny. Gdy poznaje Adrianę nie przypada mu do gustu.

Zayn Malik- dziewiętnastoletni chłopak, o czarnych włosach z blond pasemkiem na grzywce i brązowymi oczami. Mieszka w stolicy Anglii, Londynie wraz z czwórką przyjaciół. Jest członkiem popularnego zespołu One Direction i idolem wielu nastolatek. Uchodzi za najbardziej niegrzecznego chłopaka w boysbandzie. Jest miły, sympatyczny, szalony, przystojny, zabawny. Odnajdzie swoją bratnią duszę, której będzie wierny i...

Liam Payne- Mieszka w Londynie wraz z czwórką przyjaciół. Należy do sławnego na cały świat zespołu One Direction. Jest miły, sympatyczny, wiecznie uśmiechnięty i pogodny. Zawsze służy dobrą radą. Gdy miłość puka do drzwi trzeba jej otworzyć bo inaczej...

Niall Horan- Pochodzi z Irlandii, lecz mieszka w Londynie z czwórką przyjaciół. Jest członkiem popularnego zespołu One Direction. Jest miły, sympatyczny, wiecznie uśmiechnięty, pogodny i wiecznie głodny. W wakacje pozna dwie wspaniałe dziewczyny, które z czasem staną się jego przyjaciółkami...